Barany trzy

Na początku chciałam podziękować dwóm, wspaniałym dziewczyną, które przesłały nam świąteczne życzenia :)
Bożenka zachwyciła nas zielonym koszyczkiem z fantastycznym motylkiem a Lusiaczka balonikiem marzeń i kilkoma fantastycznymi naklejkami, które Kinga już wg swojego uznania podzieliła i użyła ;)

Dziękuję Wam dziewczyny i aż ze wstydu się palę, że nie wysłałam Wam żadnej karteczki, nawet najmniejszej.
Na pocieszenie dopiszę, że nie wysłałam nawet rodzinie...ale tu już w ogóle palę się płomieniem żywym...



***

Kilka prac za mną ale nawet nie wpadło mi do głowy, żeby je sfotografować.
Szczególnie serce mi się kraje, że nie pokazałam Wam anioła, którego wykonałam dla mojej lekarki...
Był delikatny, zwiewny, z sercem w miejscu ciąż :) i dłońmi na nim wymownie położonymi.
Jak dla mnie...piękny, choć teraz, po czasie bardzo, przestał pasować mi długi warkocz w kolorze płowego zboża latem...
Oj nich dba o Nią i Jej podopiecznych, bo wspaniała to osoba.

Obfociłam jednak najnowsze prace...

Barany trzy...Zenek, Benek i Gienek.
Wesołe chłopaki... potarmoszone, pokudłane i hałaśliwe ponad wszystkie owce, które kiedykolwiek zamieszkały pod naszym dachem.



Nawet ogonki im dorobiłam, bo zdecydowałam, iż ubranek nie dostaną - a co...golasy wesołe ;)
Z owymi było najśmieszniej, bo gdy pierwszego baranka uszyłam i ogonek mu dorobiłam, Kinga wstała rankiem i oznajmiła:
- Mama hmmm owca nie może mieć ogona od królika
hahaha
i powstały takie ;)



Szczególnie pokochałam Zenka...Czarnego, potarmoszonego, z oczami wyrażającymi zadziorność ukrytą pod ogólnym zmęczeniem materiału;)



***

A w ogóle to obie z Kingą ściskamy Was gorąco za życzenia i masowe odwiedziny :)
To bardzo miłe.
Nie bywałam na blogu i ledwo maile odbierałam, więc spieszę nadrobić zaległości bo...piękne rzeczy potworzyłyście przez ten czas, a święta uchwycone na zdjęciach są tak rodzinne, że chciałabym odwiedzić każdy dom osobiście :)