Na mrozy i zamiecie :)

Gdy człowiek ma dużo pracy, zazwyczaj nie rozmyśla za dużo. Gdy rozmyśla za dużo, oczywiście nie idzie mu praca. Jak widać, na załączonym obrazku, u mnie praca pali się w rękach. Zapewne to zasługa świąt, pewnego rodzaju strachu, oraz olbrzymich starań, żeby odbijać każdą niechcianą myśl od siebie :)

Jak zwał, tak zwał...
Dziś pokazujemy pomysł, jak ochronić się przed mrozami, zawieruchami i innymi wypadkowymi zimowej aury - komin :)

Wkurzało mnie bowiem, że co zdjęcie z przedszkola, z jakiejś wyprawy czy innego pobytu na dworze, to Kinga rozchełstana, zawiązana niewprawnie swoimi łapkami i zaraz potem zasmarkana po sam pas...
Skleciłam więc komin, który obejmuje swoim miłym otuleniem całą szyję, kark, uszka oraz wszystko, co szczególnie u dziecka, jest mocno wyziębiające się i zagrażające wykluwaniem jakiś katarów, zawianych uszu i tym podobnych :(

Kingi komin jest podwójny. Szaro-maślany, z doszytymi uszkami dla swobody noszenia, wyjątkowości i wykrzesania z kawałka polarów, dziewczęcego, lekkiego i prawie ulotnego uroku :)

W takim oprzyrządowaniu żaden wiatr czy mróz nie jest groźny :)

***

Jutro wybieramy się na wspomniany we wcześniejszym wpisie, Festiwal.
Oby było mniej wietrznie...Mama nie ma komina ;)